Księga Psalmów. Chapter 13

1 Przedniejszemu śpiewakowi pieśń Dawidowa.
2 Dokądże Panie? Zapomniszże mię na wieki? dokądże ukrywać będziesz oblicza twego przedemną?
3 Dokądże się będę radził w duszy swojej, a trapił w sercu mojem przez cały dzień? Dokądże się będzie wywyższał nieprzyjaciel mój nademną?
4 Wejrzyjże, wysłuchaj mię, Panie, Boże mój! oświeć oczy me, bym snać nie zasnął w śmierci;
5 By snać nie rzekł nieprzyjaciel mój: Przemogłem go; ażeby się nieprzyjaciele moi nie rodowali, gdybym się zachwiał.
6 Ale ja w miłosierdziu twojem ufam: rozraduje się serce moje w zbawieniu twojem; będę śpiewał Panu, że mi dał wiele dobrego.
1 Psalm Dawidowy. Błogosław duszo moja Panu, i wszystkie wnętrzności moje imieniowi jego świętemu.
2 Błogosławże duszo moja Panu, a nie zapominaj wszystkich dobrodziejstw jego.
3 Który odpuszcza wszystkie nieprawości twoje; który uzdrawia wszystkie choroby twoje;
4 Który wybawia od śmierci żywot twój; który cię koronuje miłosierdziem i wielką litością:
5 Który nasyca dobrem usta twoje, a odnawia jako orła młodość twoję.
6 Pan czyni, co sprawiedliwego jest, i sądy wszystkim uciśnionym.
7 Oznajmił drogi swe Mojżeszowi, a synom Izraelskim sprawy swoje.
8 Miłosierny i litościwy jest Pan, nierychły do gniewu, i wielkiego miłosierdzia.
9 Nie będzie się na wieki wadził, a gniewu wiecznie chował.
10 Nie według grzechów naszych obchodzi się z nami, ani według nieprawości naszych odpłaca nam.
11 Albowiem jako są niebiosa wysokie nad ziemią, tak jest utwierdzone miłosierdzie jego nad tymi, którzy się go boją;
12 A jako daleko jest wschód od zachodu, tak daleko oddalił od nas przestępstwa nasze.
13 Jako ma litość ojciec nad dziatkami, tak ma litość Pan nad tymi, którzy się go boją.
14 Onci zaiste zna, cośmy za ulepienie, pamięta, żeśmy prochem.
15 Dni człowiecze są jako trawa, a jako kwiat polny, tak kwitnie.
16 Gdy nań wiatr powienie, aliści go niemasz, ani go więcej pozna miejsce jego.
17 Ale miłosierdzie Pańskie od wieków aż na wieki nad tymi, którzy się go boją, a sprawiedliwość jego nad synami synów,
18 Którzy strzegą przymierza jego, i pamiętają na przykazanie jego, aby je czynili.
19 Pan na niebiosach utwierdził stolicę; a królestwo jego nad wszystkimi panuje.
20 Błogosławcież Panu Aniołowie jego mocni w sile, którzy czynicie rozkazania jego, posłusznymi będąc głosowi słowa jego.
21 Błogosławcie Panu wszystkie wojska jego, słudzy jego, którzy czynicie wolę jego.
22 Błogosławcie Panu wszystkie sprawy jego, na wszystkich miejscach panowania jego. Błogosław, duszo moja! Panu.
1 Przedniejszemu śpiewakowi pieśń Dawidowa.
2 Dokądże Panie? Zapomniszże mię na wieki? dokądże ukrywać będziesz oblicza twego przedemną?
3 Dokądże się będę radził w duszy swojej, a trapił w sercu mojem przez cały dzień? Dokądże się będzie wywyższał nieprzyjaciel mój nademną?
4 Wejrzyjże, wysłuchaj mię, Panie, Boże mój! oświeć oczy me, bym snać nie zasnął w śmierci;
5 By snać nie rzekł nieprzyjaciel mój: Przemogłem go; ażeby się nieprzyjaciele moi nie rodowali, gdybym się zachwiał.
6 Ale ja w miłosierdziu twojem ufam: rozraduje się serce moje w zbawieniu twojem; będę śpiewał Panu, że mi dał wiele dobrego.
1 Psalm Dawidowy. Błogosław duszo moja Panu, i wszystkie wnętrzności moje imieniowi jego świętemu.
2 Błogosławże duszo moja Panu, a nie zapominaj wszystkich dobrodziejstw jego.
3 Który odpuszcza wszystkie nieprawości twoje; który uzdrawia wszystkie choroby twoje;
4 Który wybawia od śmierci żywot twój; który cię koronuje miłosierdziem i wielką litością:
5 Który nasyca dobrem usta twoje, a odnawia jako orła młodość twoję.
6 Pan czyni, co sprawiedliwego jest, i sądy wszystkim uciśnionym.
7 Oznajmił drogi swe Mojżeszowi, a synom Izraelskim sprawy swoje.
8 Miłosierny i litościwy jest Pan, nierychły do gniewu, i wielkiego miłosierdzia.
9 Nie będzie się na wieki wadził, a gniewu wiecznie chował.
10 Nie według grzechów naszych obchodzi się z nami, ani według nieprawości naszych odpłaca nam.
11 Albowiem jako są niebiosa wysokie nad ziemią, tak jest utwierdzone miłosierdzie jego nad tymi, którzy się go boją;
12 A jako daleko jest wschód od zachodu, tak daleko oddalił od nas przestępstwa nasze.
13 Jako ma litość ojciec nad dziatkami, tak ma litość Pan nad tymi, którzy się go boją.
14 Onci zaiste zna, cośmy za ulepienie, pamięta, żeśmy prochem.
15 Dni człowiecze są jako trawa, a jako kwiat polny, tak kwitnie.
16 Gdy nań wiatr powienie, aliści go niemasz, ani go więcej pozna miejsce jego.
17 Ale miłosierdzie Pańskie od wieków aż na wieki nad tymi, którzy się go boją, a sprawiedliwość jego nad synami synów,
18 Którzy strzegą przymierza jego, i pamiętają na przykazanie jego, aby je czynili.
19 Pan na niebiosach utwierdził stolicę; a królestwo jego nad wszystkimi panuje.
20 Błogosławcież Panu Aniołowie jego mocni w sile, którzy czynicie rozkazania jego, posłusznymi będąc głosowi słowa jego.
21 Błogosławcie Panu wszystkie wojska jego, słudzy jego, którzy czynicie wolę jego.
22 Błogosławcie Panu wszystkie sprawy jego, na wszystkich miejscach panowania jego. Błogosław, duszo moja! Panu.